Stel je voor dat je je land, met jouw cultuur, jouw taal en familie en vrienden moet verlaten, op zoek naar veiligheid, een beter leven, een toekomst. Stel je voor dat je je gezin moet achterlaten om vooruit te reizen, omdat de reis naar die veiligheid en toekomst te zwaar en te duur is om als gezin te maken. Dat je ‘s avonds de deur uitloopt, terwijl je kinderen slapen, omdat afscheid nemen te pijnlijk is.
En dan… kom je via een lange weg in een land waar je de mogelijkheid hebt, om als alles meezit, een toekomst op te bouwen. Je bent klaar om je mouwen op te stropen, te werken voor je geld, te bouwen. Maar dan begint het lange wachten. Wachten op een BSN, wachten op status ( 15-18 maanden), wachten op gezinshereniging, wachten op een huis.
De bewoners van de crisisnoodopvang in Eindhoven zijn op dit moment gemiddeld 3-5 maanden in Nederland. En aan ons, Wasbeer & Pauw in samenwerking met Stichting Springplank en Gemeente Eindhoven, de eer om dit lange wachten, zo zinvol mogelijk te laden. Met het in beeld brengen en benutten van alle mooie talenten, het werken aan de Nederlandse taal, het leren van skills die je waar ter wereld kan gebruiken. Aan ons om ervoor te zorgen dat je een reden hebt om op te staan, het verschil tussen dag en nacht, tussen weekend en door de weeks aan te brengen. In beweging blijven, om niet stil te vallen.
Afgelopen dinsdag en woensdag kwam in 4 eindpresentaties tot leven waar de bewoners 10 weken lang hard aan hebben gewerkt. Zichzelf presenteren en zich zelf laten zien. Wat mij mochten zien is een groei in: Nederlandse taal, afspraken nakomen, eigenaarschap tonen, mentaal en fysiek welzijn, rekening houden met elkaar, lol maken, verhalen delen, 1 keer voordoen en dan zelf, geduld tonen, jezelf openen, je durven uitspreken, durven te proberen.
Onze harten zijn er nog vol van! Veel dank ook aan het geweldige publiek! Zoveel bijzondere mensen in het publiek die direct voor verbinding zorgen.